- niedowierzająco
- niedowierzająco {{/stl_13}}{{stl_8}}przysł. {{/stl_8}}{{stl_7}}'wątpiąco, nieufnie; z niedowierzaniem': {{/stl_7}}{{stl_10}}Patrzeć niedowierzająco. Niedowierzająco kręcić głową. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
niedowierzająco — «z niedowierzaniem, nieufnie, podejrzliwie» Pytać niedowierzająco. Niedowierzająco kiwać, kręcić głową … Słownik języka polskiego
nie- — «pierwszy człon wyrazów złożonych pisany łącznie (wyjątkowo z łącznikiem)» a) «będący częścią przymiotnika złożonego oznaczającą zwykłe zaprzeczenie (cechy wyrażanej przez przymiotnik podstawowy), np. nieczytelny, niepełnoletni, nieżonaty, nierad … Słownik języka polskiego
nieufnie — «z niedowierzaniem; niedowierzająco, podejrzliwie» Nieufnie przyjmować czyjeś rady, obietnice. Odnosić się do kogoś nieufnie … Słownik języka polskiego
sceptycznie — sceptycznieej «nieufnie, niedowierzająco, powątpiewająco» Być nastawionym, odnosić się do czegoś sceptycznie. Patrzeć, uśmiechać się sceptycznie. Sceptycznie usposobiony … Słownik języka polskiego